بررسی دانسیته عروق ریز و فاکتور رشد اندوتلیال رگی در کارسینوم های مهاجم پستان با روش مارکر ایمونوهیستوشیمی و مقایسه آن با پارامترهای کلینیکوپاتولوژیک

زمینه و هدف: آنژیوژنز نقش مهمی در رشد و پیشرفت سلول های سرطانی و متاستاز سرطان پستان داشته و یک وسیله پیش بینی کننده بقا فرد مبتلا می باشد. این پروسه توسط فاکتور رشد اندوتلیال رگی (vegf)کنترل  می شود.هدف از انجام این مطالعه بررسی پروسه آنژیوژنز از طریق تعیین مارکر�  vegfو میزان دانسیته عروقی ریز ( (mvdبر اساس ایمونوهیستوشیمی در بیماران مبتلا به سرطان پستان مهاجم و مقایسه بروزvegf با دانسیته عروقی ریز (mvd ) و دو فاکتور ذکر شده با گرید (grading)، staging، سن بیماران، درگیری غدد لنفاوی و مارکرهای ایمونوهیستوشیمی گیرنده استروژنی  er، گیرنده  پروژسترونی pr، ki-67، her-2 و p53. استروش بررسی: در این مطالعه مقطعی تحلیلی پس از بررسی فایل آزمایشگاه بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) و آتیه طی سال های 1383 تا 1386، 74 تومور پستان مهاجم وارد مطالعه شدند. پس از تهیه لام، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی از نظر مارکر vegfو cd31 انجام گرفت و پس از ارزیابی نتایج آن از نظر رنگ پذیری و نحوه آن، داده های دموگرافیک نیز جمع آوری شد، داده ها وارد رایانه گردید و مورد آنالیز آماری قرار گرفت. یافته ها: متوسط سنی بیماران 94/11±4/49سال بود. در مورد دانسیته عروقی (  (mvd بیومارکر cd31 بررسی شد که بین 6/5 و 6/106 متغیر بود(mean±sd 95/17±39/37) و میانه آن نیز 3/34 بود که این عدد به عنوان cut off در نظر گرفته شد. مواردی که متوسط cd31 آن ها زیر این میزان بود بعنوان میزان دانسیته عروقی ریز ( (mvdکم و مواردی که cd31 آن ها بالای این میزان بود میزان دانسیته عروقی ریز(mvd) بالا در نظر گرفته شدند که بر این اساس 37مورد (1/52%) میزان دانسیته عروقی ریز((mvd پایین و 34مورد (9/47%) نیز میزان دانسیته عروقی ریز (mvd) بالا بودند.در مورد vegf نیز 57مورد (77%) مثبت و 17مورد (23%) منفی بودند. بین متوسط میزان دانسیته عروقی ریز (mvd) و vegf ارتباط معنی داری وجود دارد(spearman r=0.24 and p=0.041). در آنالیز تحلیلی ارتباط vegf و میزان دانسیته عروقی ریز( (mvd با فاکتورهای زمینه ای سن، گرید هیستولوژیک و گرید هسته، درگیری لنفاوی، سایز تومور، stage، رسپتور استروژن، رسپتور پروژسترون، her2/neu، ki-67 و p53 مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاصله نشان داد ارتباط معنی داری بین متغیرهای یاد شده وجود ندارد.نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر vegf در تحریک آنژیوژنز در تومورهای تهاجمی پستان نقش دارد. همچنین با توجه به نتایج این مطالعه ارتباطی بین vegf و دانسیته عروقی ریز (mvd) با فاکتورهای پروگنوزی هیستوپاتولوژیک و سن و نیز بیومارکرهای er،pr، her2/neu، ki-67 و p53 بدست نیامد. از آنجا که هیچ رابطه معنی داری بین p53  و her2/neu با vegf بدست نیامد لذا به نظر می آید فاکتورهای دیگری در تنظیم بیان vegf نقش داشته باشند.